RAP media

Γράφει η Παυλίνα Μπεχράκη

ΛΙΓΟΥΣ μήνες πρίν το τέλος του πολέμου, μέσα στις αρχές του 1944 οι κατακτητές, ήταν θεριά ανήμερα, και η ανθρωπιά έννοια άγνωστη γι’ αυτούς.Η απόφαση της κατοχικής Κυβέρνησης, να προχωρήσει στα τάγματα ασφαλείας, με την υψηλή επίβλεψη των Γερμανών, οφειλόταν στην επιθυμία των τελευταίων, να δούν να χύνεται αίμα Ελληνικό και ήταν η αρχή του αδελφοκτόνου σπαραγμού, που βύθισε την Ελλάδα μας στο πιό βαθύ σκοτάδι. Τής πιό δραματικής, κορύφωσης του Ελληνικού δράματος, και ακύρωσης της Ιστορικής μνήμης.

-Η ΦΟΒΕΡΗ όξυνση των παθών, και της αλληλοσφαγής, διευκόλυνε τη ναζιστική ηγεσία, το να κάνει πιστευτή και στον πιό απλό Γερμανό στρατιώτη, την εκδοχή, ότι η ζωή ενός Έλληνα, άξιζε ελάχιστα, αφού αλληλοσκοτώνονταν, δικαιολογώντας έτσι, την εφαρμογή, υψηλών ποσοτικών, αναλογιών, εκτελεσμένων Ελλήνων, ως αντίποινα για κάθε σκοτωμένο Γερμανό.’Έτσι εκδικητικά οι κατακτητές αφάνισαν εκατοντάδες χωριά, και πόλεις της δόλιας Πατρίδας. Χιλιάδες οι νεκροί, και οι συλληφθέντες, που στάλθηκαν στα κάτεργα της Χιτλερικής Γερμανίας, ακόμα και στις παραμονές της απελευθέρωσης, που πολλοί από αυτούς δεν γύρισαν ποτέ. Αξίζει να πούμε εδώ, ότι από έρευνα, μεταπολεμικά, από τη Γερμανία, οι λεγόμενοι δωσίλογοι-Προδότες, δεν ήταν πολλοί, αλλά έκαναν φοβερό κακό στην Πατρίδα, το μαύρο 1944, έτσι που έδειχναν πίσω από τη κουκούλα με το δάκτυλο, τον Πατριώτη Έλληνα, στον εχθρό, και τον καταδίκαζε στον θάνατο, τα βασανιστήρια την αιχμαλωσία.

-ΣΤΙΣ 25 Μαΐου του 1944, ξεκίνησαν, από την Αθήνα, δύο αποστολές της Γκεστάμπο, με Έλληνες Ομήρους, και με προορισμό την Γερμανία, που αλλού… Ή πρώτη αποστολή, περιλάμβανε 770, και η δεύτερη 800 Έλληνες πατριώτες. Επρόκειτο για άτομα που είχαν συλληφθεί σαν αντιστασιακοί, και για Ομήρους που είχε συλλάβει η Γκεστάμπο, κατόπιν παραγγελίας από τους κατ’ όνομα Έλληνες προδότες συνεργάτες τους. Αυτούς όλους, τους έστελναν, για καταναγκαστική εργασία. Ανάμεσά τους ήταν άνθρωποι, κάθε ηλικίας, μόρφωσης, και κοινωνικής προέλευσης. Οί άθλιες συνθήκες, και οι κακουχίες, οδήγησαν πολλούς στον τάφο, και δεν ευτύχησαν να γυρίσουν ποτέ, στην αγαπημένη τους Πατρίδα, να τη δούν Ελεύθερη. Δυστυχώς, δεν έγινε ποτέ γνωστός, ο συνολικός αριθμός των Ελλήνων, πατριωτών, που άφησαν τη τελευταία τους πνοή, στη βόρια κυρίως Γερμανία.

-ΜΙΑ πρόχειρη έρευνα έδειξε, οτι οι Έλληνες νεκροί, ξεπερνούν τους 500 από τις δύο αυτές αποστολές της τελευταίας στιγμής που σκορπίστηκαν στη βαριά πολεμική βιομηχανία, της Εχθρικής χώρας, που χρειαζόταν εργατικά χέρια, στη χαλυβουργία, στη παραγωγή πολεμικού υλικού, στον καθαρισμό των δρόμων, από τα ερείπια, και πάει λέγοντας. Το τραγικό όμως είναι ότι τα άρρωστα μυαλά αυτών των υπανθρώπων, Ναζιστών, μετέφεραν τμήματα των Εταιρειών, του πολέμου, μέσα στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, όπου οι κρατούμενοι, ήταν και το εργατικό δυναμικό, σε μιά κατάσταση εκτός ορίων. Χωρίς τροφή, χωρίς ρούχα, χωρίς κρεβάτια, ο ένας πάνω στον άλλον, και σκληρή δουλειά.

-ΤΟ ΛΑΒΩΜΕΝΟ άγριο ανθρωπόμορφο θηρίο, μέχρι να παραδοθεί, σκότωνε, αιχμαλώτιζε, κατέστρεφε, μέχρι τη τελευταία στιγμή, που “αποχαιρετούσε” χαιρέκακα, την Ελλάδα μας, και άφηνε πίσω του πόνο, ατέλειωτο πόνο, δυστυχία θάνατο, και ερείπια παντού. Μέχρι σήμερα ή χώρα αυτή που φέρθηκε στη Πατρίδα μας, με τόση σκληρότητα, και που κακά τα ψέμα τα τη συνεχίζει, μέχρι σήμερα, κάθε που της δίνεται η ευκαιρία, δεν αναγνώρισε αποζημιώσεις, για το κακό που προκάλεσε, σε ανθρώπους και υποδομές, του τόπου μας. Το δε χρέος, το λεγόμενο “Κατοχικό δάνειο” που μέχρι σήμερα δεν αποπληρώθηκε, και που είναι ανοιχτό, αφού η διατύπωση, “για μελλοντική χρήση”, παραπέμπει ρητά, στην υποχρεωτική πληρωμή, δίχως ημερομηνία λήξης, και που τότε μάλιστα, με πολύπλοκους υπολογισμούς ανερχόταν από τους ίδιους τους Γερμανούς, σε 476 εκατομμύρια μάρκα, το έχουν γράψει στο χιόνι μας γράφουν κανονικά, και εμείς με ραγιαδισμό, σκύβουμε τη ράχη και ας το είχαμε και το έχουμε τόσο αναγκή, έτσι που η Πατρίδα μας, κατά καιρούς βγαίνει με το χέρι απλωμένο και γυρεύει δανεικά. Καί πρέπει να το πούμε, και να το μάθει ο Έλληνας Λαός, που περνάει δύσκολα πως όχι μόνο δεν απαιτήσαμε όλα αυτά τα χρόνια τα οφειλόμενα, αλλά υπάρχει δέσμευση στα μνημόνια, να μη γίνει κανένας συμψηφισμός.. με το χρέος μας, που πάει τον ανήφορο…..ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

[Παυλίνα Μπεχράκη]
Εικαστικός, Συγγραφέας, Ποιήτρια

Από το εικονιζόμενο βιβλίο εκδ. 2015