RAP media

Γράφει η Παυλίνα Μπεχράκη

Μέσα στη καρδιά της άνοιξης, στις 6 Απριλίου, η Φασιστική Γερμανία, επιτέθηκε στη Πατρίδα μας, που δεν πρόλαβε να πάρει ούτε μια μικρή ανάσα. Τά παιδιά της, καταπονημένα από τον προηγούμενο νικηφόρο πόλεμο, πάνω στα βουνά της Αλβανίας, άγρυπνούσαν στα όρια της σωματικής αντοχής από τις κακουχίες, μέσα στον χειμώνα, αλλά και της στασιμότητας, που είχαν υποσκάψει, τον ενθουσιασμό τους, για να μη πούμε πως το ηθικό τους ήταν χαμηλωμένο, σχεδόν τσακισμένο.

-ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΙ και στρατιώτες, παρακολουθούσαν με αγωνία, το πλησίασμα στα Βαλκάνια, της Γερμανικής πολεμικής μηχανής, και όταν όπως προείπαμε, στις 6 του Απρίλη ξεκίνησε, η Γερμανική επίθεση, όλοι στα βουνά της Αλβανίας, ένιωσαν μεγάλη ανησυχία. Ποιά μοίρα άραγε, περίμενε τα παιδιά της Ελλάδας εκεί πάνω, στη μεθώριο, μακριά μέσα μιά χώρα την Αλβανία, που παραδόθηκε άνευ όρων στον ΑΞΟΝΑ ΑΠΌ ΤΟ 1939?

-ΟΙ ΚΑΚΕΣ ειδήσεις, που έρχονταν από παντού, έπεισαν και τους πλέον αισιόδοξους, ότι ο πόλεμος, με τους Γερμανούς ήταν τόσο άνισος, ώστε να είναι όνειρο η νίκη. Ή ταχύτατη προέλαση του Γερμανικού στρατού, οδήγησε σε ραγδαίες εξελίξεις. Ήταν πλέον σαφές ότι χωρίς μεγάλη βοήθεια ακαριαία, από μεγάλες συμμαχικές δυνάμεις, η συνέχιση της αντίστασης, του αγώνα, δεν είχε όχι μόνο καμία ελπίδα, αλλά ούτε καν νόημα. Ό άνισος πόλεμος, πλησίαζε στο τέλος, που δεν άργησε να έρθει. Οί φαντάροι μας, φαντάσματα του εαυτού τους, οι περισσότεροι, υποχωρούσαν ατάκτως, και λιγότερο συγκροτημένοι, περίμεναν τη ταπεινωτική συνθηκολόγηση, από στιγμή σε στιγμή, απογοητευμένοι, που έγινε με μιά πρώτη συμφωνία, στις 20 του Απρίλη, του 1941 [Πρόσθετα πρωτόκολλα συνθηκολόγησης, υπογράφηκαν στά Γιάννενα, στίς 21,και στη Θεσσαλονίκη στίς 23]. Ή είδηση της συνθηκολόγησης, επιτάχυνε απλά τη διαρροή, και των τελευταίων φαντάρων μας προς τα σπίτια τους. Οί νικημένοι αγωνιστές, γυρίζοντας έφερναν σούρνοντας τα βήματά τους, και τις αναμνήσεις των ημερών ενθουσιασμού, αλλά και μιά πίκρα, της ήττας, που πολλοί απέδιδαν ήδη αποκλειστικά, στούς Βρετανούς, για άστοχους χειρισμούς, αλλά και στους κυβερνώντες ,για τη προδοσία τους.

-ΟΙ ΒΡΕΤΑΝΙΚΕΣ δυνάμεις, καταδιωκόμενες από τις Γερμανικές, σε όλα τα σημεία, και αφήνοντας πίσω τους κάθε πολεμικό υλικό, μπόρεσαν να διαφύγουν προς τη Κρήτη, και την Αίγυπτο, με αποτέλεσμα, η συμβολή των Βρετανών, στην άμυνα της Ελλάδας, έλαβε τέρμα, και με ταπεινωτικό τρόπο, για τη μεγάλη χώρα, που στην συνέχεια, με άλλες πράξεις κατά τη διάρκεια του Πολέμου αλλά και, μετά το τέλος του, αποδείχθηκε, εχθρός μασκαρεμένος φίλος, βάζοντας το χεράκι της βαθιά, στον αδελφοκτόνο σπαραγμό, όπως ξέρουμε από τα διαβάσματά μας. Όί Έλληνες αγωνιστές, αξιωματικοί και απλοί στρατιώτες, ποτέ δεν κατάλαβαν, όπως και ο Έλληνας Λαός, τη παράξενη αυτή διαδικασία, με την οποία τερματίστηκε, αυτός ο μέχρι εκείνη την ώρα για ην Ελλάδα, αλλά και για τη Συμμαχία, νικηφόρος Πόλεμος.

-ΣΤΙΣ 20 του Απρίλη παραδόθηκε η Πατρίδα μας, με τη συνθηκολόγηση τη ντροπιαστική, ή οποία και αυτή ακόμα άλλαξε, μετά από μερικές μέρες, στις 29 του ίδιου μήνα, προς το χειρότερο, στου όρους παράδοσης, για να ικανοποιηθούν, και οι φίλοι τους, οι νικημένοι Ιταλοί. Οι φαντάροι μας, σέρνονταν στη κυριολεξία, ρακένδυτοι, πεινασμένοι, λαβωμένοι από το αίσθημα της ήττας, και για έναν λόγο τόσο απαράδεκτο, με εντολή άνωθεν…..’Ότι, έπρεπε, οι Έλληνες να περιμένουν να φύγουν, να λακίσουν, πρώτα οι Βρετανοί, να σωθούν, και μετά να γινόταν η συνθηκολόγηση, με τους πλέον ταπεινωτικούς για την Ελλάδα όρους. Καί να ήταν μόνο αυτό?

-ΣΤΙΣ 29 Απριλίου, οι Βρετανοί υποχωρώντας, προς τη Πελοπόννησο. Πρωτού εγκαταλείψουν τη Πατρίδα μας, αβοήθητη, ανατίναξαν τις δύο πλωτές γέφυρες του Ισθμού της Κορίνθου, και διέφυγαν μέσω ου Εθνικού δικτύου Αθηνών Κορίνθου, και από το λιμάνι της Πάτρας, και κατέφυγαν όπως προείπαμε, στη Κρήτη, και στην Αλεξάνδρεια… Η επόμενη μέρα, της υποδούλωσης, στη Ναζιστική Γερμανία, κράτησε τέσσερα σχεδόν πέτρινα χρόνια, για τον Έλληνα, Λαό, μέχρι το τέλος του πολέμου. Ζούσε, κάτω από το πιό βαρύ εχθρικό ουρανό, όσο καμιάς άλλης Συμμαχικής χώρας, και να ήταν μόνο αυτό, επαναλαμβάνουμε, όπως θα δεις φίλε αναγνώστη διαβάζοντας τη σύνέχεια, αυτού του αφιερώματος.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

[Παυλίνα Μπεχράκη]

Εικαστικός, Συγγραφέας, Ποιήτρια

Από το εικονιζόμενο βιβλίο εκδ. 2015